Een kleurrijke speelplaats!

Zoals jullie eerder konden lezen, waren we vorige week begonnen aan het schilderen van de muren op de speelplaats. Ondertussen zijn we een week verder en zijn de muren af!
Jullie zijn natuurlijk heel benieuwd naar het resultaat, dus bij deze de foto's!
Hopelijk zijn jullie even enthousiast over het resultaat als mij!

De schilder in actie (1).

De schilder in actie (2).

De muur aan de speelplaats met de onderwerpen 'spelen' en 'sporten'

Thema 'spelen'.

Thema 'sporten'.



Thema 'sporten'.

De muur tussen het schoolgebouw en de mediatheek.

Thema 'lezen'.

De muur tegenover de ingang van de toiletten.

Thema 'hygiëne'.



(PS: Reacties plaatsen mag! Indien dit lukt tenminste..)

Raleighvallen

Vorig weekend ben ik voor 4 dagen naar de Raleighvallen geweest. Dit is een gebied van watervallen en stroomversnellingen op zo’n 200 km ten zuidwesten van Paramaribo. 

De ligging van de Raleighvallen op de kaart van Suriname.

Gepakt en gezakt met voldoende kleren, stapschoenen en hangmat vertrokken we met 2 busjes richting de jungle. Het was een hobbelige rit van wel 4 uur waarbij het oranje zand (afkomstig van de bauxiet in de grond) doorheen de bus stoof. Na de busrit werd al ons gerief en het eten en drinken (lees: heel veel eten en drinken) overgeladen in 3 korjalen. 

Een man op wandel met zijn vogeltje, een doodnormaal straatbeeld in Suriname.

Onze 3 korjalen.

Vervolgens vaarden we meer dan 2 uur op de Coppenamerivier  en  genoten we van de eerste junglegeluiden en de prachtige natuur langs de oevers van de zuiverste rivier van Suriname. Het water is niet helder blauw, maar het is wel zo zuiver dat je er van kan drinken.

Varen op de Coppenamerivier.

Uiteindelijk kwamen we aan op ‘Funghu-eiland’, waar we zouden eten en slapen. Weer moest al het gerief worden uitgeladen, maar via ‘een doorgeefketting’ was dit vrij snel gebeurd. Vanuit ‘onze slaapkamer’, een grote kamer waar 16 hangmatten konden worden opgehangen aan de houten balken, had je een prachtig uitzicht over de rivier en de omgeving.

Onze slaapaccomodatie op Funghu-eiland.

De slaapzaal.

Het uitzicht vanuit onze slaapzaal.

Ondanks dat we een hele dag onderweg waren geweest, was er slechts heel even de tijd om afkoeling te zoeken in de rivier want we mochten vrijwel meteen aan tafel. Na het eten werd de planning voor de volgende dagen overlopen en aangezien het vermoeiende dagen zouden worden, ging iedereen vrij vroeg slapen.

Met stapschoenen, een lange broek, een rugzak vol eten en water, én mijn fototoestel was ik de volgende morgen helemaal klaar voor de beklimming van Voltzberg, een van de graniettoppen die boven het oerbos uisteken. Deze kale berg is 240m hoog en bereik je na een 7 km lange tocht door de jungle. De wandeling was lang, heet en vermoeiend, maar dit werd goedgemaakt door de vele soorten bomen, vogels, kikkers, kleurrijke vlinders en de slinger- en doodskopaapjes.

Een slingeraap in de jungle.

De ananasplant.



Een rare boom in de jungle.

Onderweg naar de Voltzberg, die je op de achtergrond kan zien.

Na een wandeling van 4 uur bereikten we de voet van de berg. De beklimming zelf was vrij steil en niet zo lang, dus op 20 minuutjes waren we boven. Daar genoten van een prachtig uitgestrekt uitzicht over de jungle. We rustten even uit op de top van de berg en begonnen daarna weer aan de afdaling. Deze was, door de steilheid van de berg, lastiger dan de beklimming. Beneden vulden we ons lichaam aan met voldoende suikers en water en vervolgens begonnen we weer aan een 4 uur durende terugtocht doorheen de jungle. Nu geen berg meer als doel, maar wel een verfrissende waterval.

De beklimming van de berg.

Op de top van de Voltzberg met Thomas, Joke en Henrieke.

Genietend van het uitzicht over de jungle.

Uitgehongerd en doodmoe kwamen we bij schemering weer aan op Funghu-eiland. Na het douchen en avondeten was het al snel laat en ook vandaag kropen we niet te laat in onze hangmat want morgen volgde dag 2 doorheen de jungle.

Chloë in de hangmat.

Op zondag stonden de moedervallen op de planning. Dit is de grootste stroomversnelling van het gebied. Ook hiervoor moesten we eerst een eind wandelen door de jungle, maar vandaag werd de bestemming gelukkig al na een uur en half wandelen bereikt. Onderweg kregen we veel uitleg van onze gids Patrick over de verschillende planten en dieren die we tegenkwamen. De moedervallen waren geen hoge watervallen, zoals de meesten hadden verwacht, maar het was wel een zeer grote prachtige stroomversnelling. Jammer genoeg bleef het enkel bij kijken, aangezien de stroming hier te snel en dus veel te gevaarlijk is.

De moedervallen.

De uitstap naar de moedervallen duurde slechts een halve dag, dus nadien hadden we nog ruim te tijd om te gaan zwemmen in de stroomversnellingen aan ons eiland. Na het eten stond er nog een wandeling rond het Funghu-eiland op de planning en bij schemering gingen we vogels spotten bij de airstrip. Meer dan tweederde van de in Suriname bekende vogelsoorten komen immers voor in de Raleighvallen, waaronder de felgekleurde ara’s, de blauwe ijsvogel, het oranje rotshaantje en de toekan.

Een toekan.

De doodskopaapjes voederen met stukjes banaan.

De 'heilige boom', een van de grootste bomen in de jungle.

Een baby-tarantula in zijn web.

Chloë en de tarantula.

’s Avonds kregen we een optreden van ‘de Raleighboys’ en praatten we gezellig na aan het kampvuur op de oever van de Coppenamerivier.

De Raleighboys.

We sloten onze laatste ochtend op Funghu-eiland ‘puur natuur’ af want er kwam geen druppel water uit de kraan van het waterzuiveringssysteem en ook ons flessenwater was op. Gelukkig was er nog de rivier waarin we ons konden verfrissen en waaruit we drinkwater konden halen.

Met een beetje spijt namen we afscheid van het prachtige Funghu-eiland en de rustgevende jungle om weer terug naar de drukte in Paramaribo te vertrekken. Onderweg genoten we op de boot van de felle zon, het geluid van de apen en vogels en we hadden zelfs het geluk om een zwemmende ocelot (katachtige) tegen de komen. (Dit was zelfs bijzonder voor onze gids.) Helemaal tevreden stapten we de bus in voor een weer 4 uur durende terugrit naar de stad.

Doeidoei jungle, je was prachtig en onvergetelijk!

Paasvakantie dag 1: een dagje schilderen voor een kleurrijke speelplaats!

Terwijl in België de paasvakantie stilaan op z'n einde loopt, is vandaag de paasvakantie in Suriname eindelijk begonnen! Ik heb ernaar uitgekeken omdat het hier nu heel warm is en dat is best vermoeiend om in les te geven.

Zoals jullie, al dan niet, weten heb ik de laatste twee weken stage gegeven in het vierde leerjaar. Ook na de paasvakantie zal ik nog enkele dagen lesgeven in deze klas. Een verslagje over deze stage volgt later!

Maar eerst wil ik jullie vertellen over de vorderingen in het project speelplaatswerking want jullie zijn natuurlijk benieuwd wat er gebeurd met de centjes (jullie centjes) van de wafel- en hotdogverkoop.

 Hoewel het dus de eerste dag vakantie was, heb ik deze middag toch doorgebracht op het schoolerf. Niet om les te geven maar wel om te schilderen!

Zoals ik reeds vertelt heb, had ik onlangs een schilder gevonden (de man van de juf van gym) die voor een prijsje de muren van de speelplaats wou verven en verfraaien met mooie tekeningen. Gisteren zijn we de verf gaan kopen en vandaag wou hij er al meteen invliegen. Ik stelde voor om te helpen, maar hij doet het liever alleen omdat hij dan weet dat het goed gedaan is. Ook goed voor mij, de schilder is de baas, maar toch vond ik het een beetje jammer. We spraken wel af dat ik deze middag eens langskwam om te kijken of het lukte. Ook het schoolhoofd zou een kijkje komen nemen. We hadden gisteren ook afgesproken dat er 4 prenten met een slogan op de muren komen, elk over een thema. De thema’s zijn ‘sporten, spelen, lezen en hygiëne’. Vandaag had ik enkele prenten en slogans afgedrukt en meegenomen en samen met het schoolhoofd hebben we dan beslist welke prenten en slogans we op de muren gaan schilderen.
Ondertussen kon juf Sharita zich toch niet houden en was zij de voegen aan het helpen schilderen, omdat dit toch meer werk was dan gedacht. Dit was mijn kans om ook te helpen. Ik stelde voor dat wij de voegen zouden schilderen en dan kon hij met de roller de hele muur schilderen. Gelukkig ging hij hiermee akkoord en vertrokken waren we voor een paar uurtjes schilderen én een middagje plezier!

De muur vóór.

De schilder, de man van uf Sharita.

Juf Sharita helpt een handje.

Chloë in actie: de voegen schilderen.

Stand van zaken na dag 1: we zitten in de helft van de grote muur.

Ik vind het heel jammer dat ik morgen niet kan helpen, want ik vertrek voor een paar dagen naar het binnenland. Maar dinsdag worden de tekeningen geschilderd en dan mag ik wel weer gaan helpen!

Zodra ik terug ben, hou ik jullie op de hoogte over verdere vorderingen!

Bij deze wens ik iedereen alvast een prettig paasweekend toe en geniet ervan!
Vrolijk pasen iedereen! En dank u mama voor de lekker paaseieren!

Tot blogs!

Dank u wel!

Het is ondertussen al een weekje geleden, maar via deze weg wil ik iedereen nogmaals bedanken voor de leuke kaartjes, attenties en cadeautjes voor mijn verjaardag!


Dank u wel mama, William, broer en Ashley voor de mooie bloemen!



Dank u wel voor de kaartjes! 

Aan de ontbijttafel met veel post én de verjaardagskroon van de kindjes van het eerste leerjaar.

We hebben het goed gevierd met een lekker Surinaams etentje op ons terras. Marijke had het terras versierd toen ik even naar de winkel was. Dit was een leuke verrassing! Jeanet, een Surinaamse vrouw is lekker komen koken en ik had enkele vrienden uitgenodigd om te komen eten.
Na de veel te lekkere bami en baccabana's heb ik gerakteerd op taart.

Op het menu: baccabana en bami.

Verjaardag vieren  = taart eten.

V.l.n.r.: Thommas, Marijke, Joke, ik, Lore, Yezera en Henrieke.

Het was een zeer geslaagde én vooral heel gezellige én Surinaamse verjaardag!

Dank u, iedereen!

Wan bigi brassa!

Project speelplaats

Zoals de meesten onder jullie wel weten, zal ik in Suriname  4 projecten uitwerken.

Het eerste project is dat we zullen lesgeven met de nadruk op coöperatieve en activerende werkvormen. Ik heb dit deels gedaan in het tweede leerjaar, zoals jullie reeds konden lezen, en ik ben momenteel bezig in het 4^e leerjaar aan het tweede deel van dit project.

Het tweede project was het project zorg dat de voorbije twee weken liep. Hierover volgt nog een verslag.

Zoals jullie reeds konden lezen is ook het derde project, het leesproject, drie weken geleden van start gegaan.

Uiteindelijk restte me nog het opstarten en uitvoeren van het vierde project. Dit is een project waarbij ik zal proberen om te speelplaats te opwaarderen. Ik heb hiervoor enkele weken geleden een ideeënbus gemaakt. Met deze doos ben ik rond gegaan in alle klassen om uit te leggen wat de bedoeling hiervan was. Vervolgens kreeg ze een centrale plaats aan het kantoor van het schoolhoofd, waar de leerlingen en de leerkrachten gedurende de komende twee weken briefjes konden posten met ideeën voor de opwaardering van de speelplaats.

Ondertussen zijn deze twee weken voorbij en had ik vorige week op een middag de leuke bezigheid om de ideeëndoos leeg te maken en alle ideeën op een rijtje te zetten. De leerlingen hadden zich natuurlijk niet gehouden aan het domein ‘speelplaats’ alleen en ze hadden zich helemaal laten gaan in het opschrijven van mogelijke ideeën voor de school. Spijtig genoeg moest ik onmiddellijk enkele ideeën zoals een gymzaal, nieuwe toiletten, nieuwe banken en stoelen en nieuwe schriften schrappen wegens ‘onmogelijk uit te voeren binnen mijn project’. Ik sorteerde de ideeën in twee categorieën: ‘speelplaats en school’ en ik schreef alle ideeën netjes op. De volgende dag ging ik met mijn lijstje naar het schoolhoofd. Ook zij was onmiddellijk van mening dat ik enkel moest werken rond ‘speelplaatswerking’ en dat de ideeën over het schoolgebouw zelf, voor de school of de overheid is.

We concentreerden ons bijgevolg op de ideeënlijst voor de  speelplaats. Uit de ideeënbox bleek reeds dat de top 3 zand, een speeltuin en meer kleur was. Zowel de directrice als ik hadden hierover hetzelfde idee. Maar toch had ik hierbij enkele belangrijke vermeldingen. De aankoop van  nieuw zand voor de speelplaats, zodat ze niet steeds onder water loopt en de kinderen er meer op kunnen spelen en gymen, is niet mijn taak. Dit kost heel veel geld en daarvoor zou mijn budget zelfs niet groot genoeg zijn. Bovendien vind ik dit geen mogelijke opdracht binnen mijn project, aangezien het niet vernieuwend is. Ik stelde wel voor dat ik mee wou helpen zoeken naar sponsors hier in Suriname voor de aankoop en aanleg van nieuw zand op de speelplaats.

Met het budget dat ik verzameld heb door de wafeltjes- en hotdogverkoop zal ik dus verf kopen waarmee de muren aan de speelplaats een fleurige kleur krijgen met kindvriendelijke prints er op. Als ik nog budget over heb, kan dit nog besteed worden aan de aankoop van een speeltuig.

Ondertussen zijn we weer een week verder en heb ik contacten gelegd met een mama die in de ouderraad zit. Zij zouden heel graag helpen met de aankoop van het zand. Via het bedrijf van haar man zouden we gesponsord worden, zodat we voldoende geld zouden hebben voor zand. Ze probeert alles in orde te brengen en hopelijk lukt het dan.

Ook ik heb niet stil gezeten en ben op zoek gegaan naar een schilder. Ik heb er eentje gevonden die voor een milde prijs wil komen schilderen. We hebben nog geen concrete datum afgesproken, maar het zal zeker in de paasvakantie gebeuren.

Bovendien heb ik via via een lasser en metaalbewerker gevonden die zelf een speeltuig kan maken in ijzer. Ik zou het dan alleen maar moeten verven. Ik probeer zo snel mogelijk contact met hem op te nemen voor verdere info.

Ik ging met dit nieuws naar de directrice om verder af te stemmen met haar. Ik stelde voor dat de schilder de muren in een neutrale kleur zou schilderen en eventueel de contouren van de figuren zou schilderen en ik vroeg of het mogelijk zou zijn dat de tekeningen samen met de kinderen zouden worden ingekleurd. Op deze manier werden ook de kinderen in dit project betrokken. Maar dit zag ze niet zitten en ze had liever dat de schilder het ineens goed deed. Ik lede me hier bij neer want het is haar school, maar toch blijf ik het spijtig vinden dat de kinderen niet kunnen deelnemen.

Dit project houdt echter meer in dan enkel het schilderen van de muren en de aankoop van zand of een speeltuig. In functie van mijn eindwerk in België zal ik een visietekst schrijven oer de speelplaatswerking van mijn scholengemeenschap. In deze visietekst zal ik een onderdeel besteden aan de vergelijking tussen de speeltijden in België en Suriname. Ik ga hierover ook een filmpje proberen maken.

Nog veel werk dus voor de boeg oor dit project. Ik ga er dan ook grondig aan werken in de paasvakantie en in de twee weken daarna. Die twee weken zullen trouwens onze laatste twee weken in Suriname zijn. Wat is de tijd al voorbijgevlogen!

Ten slotte volgen er nog enkele foto's van de huige speelplaats in O.S. kuldipsingproject, onze stageschool: