maandag 28 februari 2011

Onze eerste dagen op de stageschool..

Een schooldag in de Kuldipsingschool...

maandag 28 februari
Vandaag zijn we voor de eerste keer naar de stageschool geweest. We werden heel vriendelijk en gastvrij ontvangen door de directrice en we kregen een rondleiding in de school. Ook de leerkrachten waren waren heel enthousiast!
Daarna ben ik gaan observeren in de 2e klas. De kinderen maakten oefeningen over de tafels van 2, 3 en 10 en daarna mochten de leerlingen vrij tekenen tot het einde van de schooldag.

dinsdag 1 maart
Omdat ik gisteren maar twee uurtjes heb geobserveerd in de tweede klas, ben ik vandaag teruggegaan naar 2B bij juf Dewski.
Vandaag was het ook de eerste keer dat we het begin van een schooldag hier in Suriname meemaakten. Vanaf 7u30 mogen de kinderen op het erf van de school. Van de leerkrachten wordt er verwacht dat ze er ook rond dit uur zijn. De kinderen kunnen reeds in het klaslokaal en praten met elkaar. Je ziet de kinderen niet spelen. Om 8u gaan alle kinderen in een rij aan hun klaslokaal staan. De leerkracht geeft hiervoor het signaal. Jongens en meisjes staan appart. Pas wanneer er wordt gebeld door de onderdirectrice (dit is het sein dat het lied van de vlaggenparade gedaan is) krijgen de leerkrachten de toestemming om tegen de kinderen te zeggen dat ze in de klas mogen gaan.

Vandaag kregen de kinderen beeldende vorming. Dit werd niet gegeven door de juf van de klas, maar wel door de vakleerkracht van beeld. De kinderen moesten in groepjes van 5 leerlingen een speeltuin met minstens 3 spelmaterialen maken op een vel karton. Samenwerken verliep alles behalve vlot bij deze 8-jarigen. Je zag dat ze deze werkvorm niet gewend zijn. De juf was heel streng en dreigde voortdurend met onvoldoendes. Het werd me al snel duidelijk dat de mening van de kinderen niet telde. De juf moest het mooi vinden en de kinderen moesten precies maken wat de juf zei. De resultaten: groep 1 kreeg 4/10, groep 2 kreeg 7/10, groep 3 kreeg 5.8/10 en groep 4 werd tenslotte de hemel ingeprezen met een 8/10.

Tijdens de les beeldende vorming (1).

Tijdens de les beeldende vorming (2).
Ook tijdens de pauze zie je de kinderen niet met elkaar spelen, zoals wij dit gewend zijn in België. De pauzes dienen om energie op te doen en deze halen de kinderen uit snoep, chips, bami, nasi en frisdrank. Deze lekkernijen worden aan een kraampje op de school verkocht door 'tante B.' of aan de schoolpoort door de meneer van het winkeltje recht tegenover de school. Hiervan ben ik echt geschrokken. De suikers die de kinderen tijdens deze pauzes opdoen zijn snelle suikers en bovendien heel ongezond!

Na de les werden de banken weer appart gezet en hadden de kinderen toets rekenen. De leerkracht schreef alle opgaven op het bord en de leerlingen schreven ze over. Nadien kregen de kinderen heel veel tijd om deze toets te maken. Kinderen die klaar waren gaven hun toetsschrift af aan de juf en wachtten op hun plaats tot het pauze was. (Voor de rekenvlugge kinderen was dit 20 min. !) Sommigen namen een blad papier en een potlood en begonnen te tekenen. Andere zaten gewoon te wachten en rond te kijken.
Hiervan ben ik geschrokken. Voor velen werd de verleiding groot om te beginnen babbelen en rond te lopen. De juf zei hier niets op, hoewel dit storend was voor de kinderen die nog bezig waren aan hun toets.
klas 2b
Na de pauze werd de hoofdletter 'V' aangeleerd. Dit verliep op een gelijkaardige wijze zoals bij ons in België. De leerkracht schreef de letter voor aan het bord; de kinderen schreven hem eerst mee met de vinger in de lucht en vervolgens in hun schrijfschrift. Nadien werden enkele woorden met de 'V' geschreven.

Na deze les werd er geen les meer gegeven. De juf was boos omdat de kinderen te luidruchtig waren en daarom moesten de kinderen een kwartier zwijgen. Wat me echter enorm verbaasde was dat de kinderen briefjes naar de juf begonnen te schrijven met de vraag of ze terug mochten babbelen. Na 5 minuten heen- en weer geloop en briefjes schrijven werd de juf boos en zei dat ze geen briefjes meer wou krijgen. Toch bleef ze de briefjes aannemen en lezen. De bel maakte een einde aan deze schooldag.

woensdag 2 maart
Vandaag ben ik gaan observeren in de derde klas. De juf, een dame op leeftijd, zag er me zeer streng uit, maar dit was niet het geval. De juf en de leerlingen groetten elkaar in het Engels: "Goodmorning, Children. - Goodmorning, teacher. "How are you? - I'm fine, thanks." Daarna werden de rekenschriften bovengehaald. Een uur lang duurde de rekenles, maar er werd slechts 1 oefening gemaakt. Het tempo was zeer laag doordat de les verschillende keren werd onderbroken en de leerlingen waren niet aandachtig. De juf gaf wel enkele opmerking zoals: "Ik wist niet dat sommetjes konden praten." en "Zal ik je op een eilandje zetten?", maar hieraan werd geen gehoor gegeven. Na de rekenles was woordpakket 15 aan de beurt. De leerlingen leerden enkele woorden die beginnen met de ver-klank en de b- klank. De leerlingen kregen een minuut de tijd om de woorden in stilte te overlezen. Vervolgens werden alle woorden luidop gelezen en moeilijke woorden werden verklaard. De oefeningen zijn gelijkaardig als deze bij ons. De leerkracht duidde meermaals op het foutloos schrijven van de woorden. Na spelling stond er lezen op het programma. De kinderen lazen luidop klassikaal een tekst over vogels. Op de volgende bladzijde stond een gedicht over vogels. De leerlingen moesten dit gedicht enkele keren luidop zeggen zodat het werd inggeprent en vervolgens moesten ze dit gedicht foutloos overschrijven.
De dag werd afgesloten met het voordragen van de spreekbeurten over planten. Enkele leerlingen kwamen vertellen over een typisch Surinaamse plant. Dit vond ik zeer leerrijk en interessant! Het was knap dat de kinderen heel veel konden vertellen en bovendien hadden ze demonstratiemateriaal bij. Nadien werden nog enkele interessante weetjes over de planten opgeschreven in de schrift van Natuur Onderwijs.
Een kwartiertje voor het belsignaal besliste de juf dat het genoeg was geweest voor vandaag en mochten de kinderen zich 'stil' bezighouden. De dag werd uiteindelijk afgesloten met een Engels liedje over 'het lichaam'.

 Ik hoop dat jullie je nu al een beetje een beeld kunnen vormen van een dag op de Kuldipsingschool. Ik ga niet van elke observatiedag een verslagje schrijven op mijn blog, maar wanneer ik nog iets benoemenswaardigs te melden heb zal ik dit zeker doen: meer info laat ik jullie gauw weten...

Suriname, Paramaribo?

Vooraleer ik jullie overspoel met mijn verhalen van hier, wil ik jullie eerst wat meer vertellen over Suriname zelf:
 
Suriname ligt in Zuid-Amerika, net boven Brazilië en tussen Guana en Frans-Guana. Er heerst een tropisch klimaat en ruim driekwart van het land bestaat uit tropisch regenwoud. De gemiddelde temperatuur bedraagt rond de 30°C, maar de vochtige lucht maakt het weer draaglijk. Lente, zomer, herfst en winter kennen ze hier niet. Hier spreekt men over droge perioden en regenperioden. Van elke soort bestaat er een korte en een lange periode. Het einde van het droge seizoen nadert en eind maart begint het lange regenseizoen. Een regenjas kan dan helpen bij wat gespetter, maar bij een tropische regenbui ben je in enkele seconden doorweekt. Alleen schuilen helpt dan.
In Suriname woont een smeltkroes van culturen. De bevolking is samengesteld uit Afrikanen, Aziaten, Europeanen en natuurlijk de inheemsen, de oorspronkelijke bewoners die door Colombus per vergissing 'de Indianen' werden genoemd.
Suriname is lange tijd een Nederlandse kolonie geweest, vandaar dat de officiële taal Nederlands is. Maar ook Sranan(tongo) is een taal die bijna alle Surinaamse bewoners spreken. Deze is bijna onbegrijpbaar voor ons.
Suriname is ongeveer 5 keer zo groot als België en er wonen zo'n 475.000 mensen, dat is 20 keer minder dan in België. In de hoofdstad van Suriname, Paramaribo, woont bijna de helft van alle inwoners van Suriname.
Het onderwijssysteem in het basisonderwijs is redelijk gelijklopend als bij ons. het kleuteronderwijs bestaat uit 2 jaar en in de lagere school spreekt men van 6 klassen, net zoals wij 6 leerjaren hebben.

Op deze manier weten jullie toch al iets meer over het land waar ik me bevind! Hoppelijk kom ik snel nog veel meer te weten over Suriname en dat laat ik het jullie heel gauw weten!
de kaart van Suriname
Ik wens jullie alvast veel 'volg'-plezier!

Chloë

zaterdag 26 februari 2011

Wafelverkoop tvv. Suriname

Onlangs organiseerden Marijke en ik een wafelverkoop ten voordele van Suriname. We waren aangenaam verrast want er werden maar liefst +/- 400 dozen verkocht! Met de opbrengst zullen we allerlei projecten opstarten in onze stageschool De Kuldisingschool. Via deze blog kan je onze projecten op de voet volgen.

Aan iedereen: Danki! (Ons eerste woordje in het Sranantongo!)

vrijdag 25 februari 2011

Suriname here I am!

Hallo iedereen!

Na een vlotte vlucht zijn we goed aangekomen in Suriname! We werden onmiddellijk ontvangen door een regenbui, maar dit deed best deugd als afkoeling bij de warmte hier!
Ons appartementje is dik in orde en de huisbazin is heel vriendelijk!
Vandaag heeft de huisbaas ons de weg naar het centrum en naar onze school getoond. Omdat het vandaag dag van de onafhankelijkheid is, zijn de meeste winkels toe. Alleen de supermarkten van de Chinezen zijn open (want die zijn altijd open) en daar hebben we gelukkig al wat eten kunnen kopen. Hopelijk kunnen we morgen dan om een fiets en een gsmkaart van hier.
Vanavond gaan we Surinaams eten aan de waterkant!
Foto's volgen...

woensdag 23 februari 2011

Suriname here I come!!!

Over 24u ben ik hopelijk veilig aangekomen in het verre Suriname!
Mijn avontuur start hier... En mijn blog dus ook!

Eindelijk gepakt en gezakt, dus kruip ik nog voor een paar uurtjes in mijn bed.
Maar vooraleer ik dit doe, wil ik eerst nog dankuwel zeggen aan iedereen die het mede mogelijk gemaakt heeft voor mij om deze ervaring mee te maken:

Dank u mevr. van Uytvanck en mevr. Van Cauteren dat we naar Suriname kunnen gaan!
Dank u mama en William om me deze unieke ervaring te laten meemaken!
Dank u Jordy dat je me steunt in alles!
Dank u aan iedereen die wafeltjes heeft gekocht!
Dank u allemaal voor de mooie kaartjes, de attenties en de steun!
Dank u. Dank u. Dank u. Dank u!!!

Ik laat snel iets weten zodra ik goed ben aangekomen! Foto's volgen...

Tot snel,

Chloë